Boek Leven in balans en gewoon gelukkig zijn Ontdek ons boek: Leven in balans en gewoon gelukkig zijn

Alles in Balans

'Ik doe maar wat' (1)


Het gebeurt regelmatig. Stellen in de relatiecoaching van wie de één een planner is terwijl de ander ‘maar wat doet’. Zo wordt dat dan vaak uitgedrukt. Meestal vindt de planner het behoorlijk irritant dat de ander niet zo plannerig is. En dat, mede daardoor, zijn of haar plannen vaak worden gedwarsboomd. Niet bewust hoor. Dat lijkt soms wel zo voor de planner, maar meestal is degene die ‘maar wat doet’ daar helemaal niet mee bezig. Die doet gewoon ‘maar wat’ en soms valt dat samen met de plannen van de ander, en soms niet... Maar wie van de twee is er nu voornamelijk bezig met zijn hoofd? De planner of degene die maar wat doet?


Iemand die altijd alles plant doet dat voornamelijk uit het hoofd. Alle kans dus dat we te maken hebben met een denker. Maar het grappige is dat dat zeker niet wil zeggen dat degene die ‘maar wat doet’ dan dus meer naar zijn gevoel luistert. Mensen die ‘maar wat doen’ zijn net zo vaak mensen die voornamelijk in hun hoofd zitten.

Drijfveer

Volgens onze mensbenadering moet je het hier vooral zoeken in de aangeleerde eigenschappen, die wij drijfveren noemen. Met die eigenschappen word je niet geboren maar die leer je aan in de loop van je leven onder invloed van je omgeving. Die drijfveren bepalen vaak een groot deel van je handelen, waardoor de persoon die je werkelijk bent, niet altijd meer zo zichtbaar is.
Stel nou dat jij zo iemand bent die altijd ‘maar wat doet’. En hoewel wij dat onderscheid liever niet maken, is dat in de praktijk vaker een man dan een vrouw. Het kan zijn dat je bent opgegroeid in een omgeving waarin je gemakkelijk dingen verkeerd kon doen en waar je maar beter een beetje kon meebewegen. Dan had je de minste kans op boze gezichten. Zo ontwikkelde je al vroeg een sterke drijfveer als ‘behoefte aan erkenning en waardering’.

Patroon

Je leerde snel wat je voor wie moest doen om die erkenning en waardering te krijgen waar je zo naar verlangde. Zolang je klein bent, is dat nog enigszins vol te houden, want je hoeft meestal maar één iemand te volgen. Vaak de ouder met het meest dwingende karakter. Maar hoe groter je wordt, hoe meer mensen je tegenkomt. Opeens zijn er ook juffen en meesters of dominante kinderen in de klas.

Je beweegt automatisch mee met die mensen in jouw omgeving, die het hardst aan de touwtjes trekken

En zo ontwikkel je een patroon waarin je als vanzelfsprekend meebeweegt met die mensen in je omgeving die het hardst aan de touwtjes trekken. Als je een partner krijgt met een sterke wil, kan die ook deel uit gaan maken van de club van mensen die jou eigenlijk ongemerkt en onbewust aansturen in je leven.

Onbewust en ongemerkt

Vaak heeft je omgeving er geen idee van, want jij bent er een meester in geworden om onbewust en ongemerkt steeds de juiste persoon voorrang te geven. Of eigenlijk degene die het hardst zal gaan schreeuwen als je niet aan zijn of haar verwachtingen voldoet.
Zo kun je jarenlang je veeleisende moeder, vrienden en familie ‘zoet houden’ door mee te geven als ze aan het touwtje trekken. In een relatie wordt dit aanvankelijk ook nog vaak als mooie eigenschap gezien omdat je altijd klaarstaat voor je familie en je vrienden. Dat dit in wezen ten koste gaat van jou zelf, wordt meestal pas duidelijk als het fout gaat.
En dat is vaak het moment dat je partner aan de bel trekt. Niet zelden als er inmiddels kindjes zijn. Dan is vaak de maat vol en wordt het ‘de hoogste tijd om je gezin op de eerste plaats te zetten’

Als ik maar aardig of in elk geval goed genoeg gevonden word

En nee, het is niet gek als die oproep die op zich misschien heel logisch lijkt, voor jou precies de deur dicht doet. In je hele leven heb je namelijk iedereen op de eerste plaats gezet behalve jouzelf. Je leefde voornamelijk vanuit je hoofd (als ik maar aardig of in elk geval goed genoeg gevonden word). En de kans is groot dat je plannende partner last heeft van dezelfde drijfveer ‘behoefte aan erkenning en waardering’. En dat die zich bij twee mensen zo verschillend kan uiten, ligt aan de aangeboren of missie-eigenschappen die daar tegenover liggen. Leuk onderwerp voor de volgende keer!

Lees ook 'Ik doe maar wat' (2)