Mag je altijd naar je intuïtie luisteren?

Vorige week hoorde ik iets bijzonders op de radio. Wetenschappers hadden onderzoek gedaan naar intuïtie en de conclusie was volgens de presentator dat het eigenlijk niet bestaat. In elk geval zou je, als het er al is, alleen moeten luisteren naar de positieve signalen…

In mijn tienerjaren vond ik wetenschap maar raar. Van verschillende kanten werd ik aangemoedigd een universitaire opleiding te gaan volgen, maar dat trok me niet erg aan. Ook omdat ik nog nooit iets nieuws gelezen had dat uit de wetenschap kwam. Als het om het menselijk functioneren gaat dan hè. Want dat is het gebied waar ik al van jongs af aan in geïnteresseerd ben. En altijd als ik iets las over wat wetenschappers hadden ontdekt op dat gebied, dacht ik: ja hoor, hèhè, dat weet je toch zo ook wel? Daar heb je geen wetenschap voor nodig.
Nu begreep ik later wel dat het ook gewoon de taak is van wetenschappers om te ontdekken en vast te stellen wat er al was. Dan kun je het goed onderbouwen en heb je als het ware bewijs. Maar dat bewijs had ik niet nodig. En voor mijn gevoel was het een beetje een omweg om dingen die ik allang wist en aanvoelde door onderzoek ook nog eens te bewijzen.
 

Angst of intuïtie?

Nu weer even terug naar het onderzoek naar intuïtie. Ik heb natuurlijk alleen de conclusies gehoord uit de mond van de radiopresentator. Hij gaf aan dat wetenschappers hadden ontdekt dat wat veel mensen aanzien voor intuïtie, soms ook gewoon angst is vanwege bijvoorbeeld ervaringen uit het verleden.
En deze keer dacht ik niet (zoals vroeger): duh, kom je er ook achter? Nu was ik vooral blij dat hier ook via deze invalshoek aandacht voor komt. Want dat mensen zich vaak laten tegenhouden door hun emoties die ze dan onterecht aanzien voor intuïtie, is herkenbaar.
Dat is ook waarom wij bewust onderscheid maken tussen gevoel en emoties. Emoties zijn voor ons alle afgeleiden van bang, boos en bedroefd. En gevoel is alles wat je kunt voelen als het stil is diep van binnen, als die emoties afwezig zijn. Want alleen dan kun je zuiver voelen.

Als je er boosheid, angst of verdriet bij voelt,
spreken je emoties en niet je intuïtie

Alle keren dat jouw gevoel zegt dat je iets niet moet doen omdat je boosheid, angst of verdriet voelt, zijn het je emoties die spreken en niet je gevoel. En dus ook niet je intuïtie. Emoties brengen je uit balans. Door emoties raak je de verbinding met jezelf kwijt. Het is belangrijk om emoties te voelen, om ze toe te laten en er doorheen te gaan. Maar het brengt je vaak niet verder als je je bij beslissingen door die emoties laat leiden.
Volgens de radiopresentator was het advies van de onderzoekers uiteindelijk: luister niet naar je onderbuikgevoel als het negatief is en zeker niet bij belangrijke beslissingen. Ze sloten overigens niet uit dat intuïtie toch bestaat. Maar gaven volgens de presentator aan dat je er alleen naar moest luisteren als het positief was. Dus alleen als je een ‘ja’ voelt, zou je mogen luisteren naar je intuïtie of onderbuikgevoel.
Tja, en dat is, zoals wij het zien, nou net weer een beetje kort door de bocht. Want ook een positieve reactie kan door emoties gestuurd zijn: ‘als ik dit doe, dan ben ik tenminste daar vanaf’….

Wij volgen al jaren bij bijna alles onze intuïtie

Wij zijn er inmiddels al jaren aan gewend om in principe altijd onze intuïtie te volgen. Wat ons prima bevalt. We zouden niet meer anders willen. En het grappige is dat je intuïtie eigenlijk nooit een positieve of negatieve boodschap geeft. Hoogstens een zacht duwtje in een bepaalde richting. Als je stil bent, van binnen en van buiten, en er zijn geen emoties, dan kun je, als het goed is, bij dat gevoel. Je intuïtie. En die geeft je dat duwtje, die aanmoediging.
Of niet.

Als ik een bepaalde beslissing moet nemen, dan stel ik me de situatie voor waarin die beslissing al genomen is. En dan zijn er eigenlijk drie mogelijkheden: 

1. Ik voel een soort van innerlijke blijheid, ofwel een zachte ja. Het nemen van die beslissing draagt dan waarschijnlijk bij aan mijn welbevinden of mijn geluk.
2. Ik voel helemaal niets. Dan is de kans groot dat het nemen van deze beslissing niets voor mij doet.
3. Ik voel opeens beklemming, angst of een andere emotie. Dan is mijn intuïtie uitgeschakeld en ben ik overgenomen door emoties. Ik ben dan dus ook de verbinding met mezelf kwijt. Reden om (nog) geen beslissing te nemen.

Dat laatste is dus waar de onderzoekers gelijk in hebben: luister niet naar je emoties bij het nemen van belangrijke beslissingen. Maar je hoeft het daar niet bij te laten. Want als je wacht tot de emoties gedaald zijn en je weer bij jezelf bent, kun je het altijd nog eens proberen.
Juist dit onderscheid tussen emoties en gevoel, speelt ook een grote rol bij de vraag of je al dan niet hoogsensitief of hooggevoelig bent. Want als je je vooral laat leiden door je emoties, kan er ook sprake zijn van hoogalertheid.