Coronacrisis: oefening in loslaten
Als we even afstand kunnen nemen van alle emoties die deze coronacrisis met zich meebrengt, van angst tot en met frustratie, ergernis, verontwaardiging en verdriet, zien we dat dit boven alles een enorm leerzame tijd is. We worden in hoge mate beperkt in alles wat we normaalgesproken doen en dan is het best een uitdaging om ook daar het cadeautje uit te halen. Zeker op het moment dat je er nog middenin zit. Vaak zie je immers pas achteraf wat een bepaalde situatie je geleerd heeft.
Beseffen dat de maatregelen nooit onze ziel kunnen beperken
We hebben allemaal bewondering voor de manier waarop Nelson Mandela omging met al die jaren gevangenschap en het zelfs voor elkaar kreeg om er gelouterd uit te komen. Daar moeten wij vaak aan denken in deze tijd. De kunst is dan om elke dag, nee, elke minuut, te beseffen dat de overheid wel ons lichaam maar nooit onze ziel kan beperken met de opgelegde maatregelen. Maar hoe zoek je dat gevoel van vrijheid op als je door je omgeving steeds wordt teruggetrokken in die gevangenis van opgelegde maatregelen, angsten en oordelen?
Coronacrisis als oefenterrein
Een leuke manier is de situatie niet te beschouwen als gevangenis maar als oefenterrein. De situatie waar we nu in zitten, zou je kunnen zien als één grote oefening in loslaten. Nu is het best lastig om alles waar je je over opwindt in één keer los te laten, maar je kunt per keer een thema kiezen.
Stel bijvoorbeeld dat je iemand bent die makkelijk verzeild raakt in discussies en die het stiekem of misschien zelfs openlijk heel fijn vindt om gelijk te hebben. De meeste ruzies of woordenwisselingen zijn hierop gebaseerd. Of het nu in een liefdesrelatie is, onder vrienden of familie, of in werkverband. De meningsverschillen gaan meestal over de inhoud. Je probeert elkaar te overtuigen met argumenten en wie daar het beste in is, die wint.
Ben je een gevoelsmens dan verlies je dit soort strijdjes sowieso altijd. Maar daar hoef je niet mee te zitten, want je hebt er namelijk helemaal niks aan. Gelijk krijgen geeft je misschien voor even een goed gevoel, maar je hebt altijd anderen of in elk geval de buitenwereld nodig om je – steeds opnieuw – dat goede gevoel te bezorgen.
Iemand die durft te vertrouwen op zijn gevoel,
trekt zich niets van de argumenten van anderen aan
Iemand die durft te vertrouwen op zijn gevoel, trekt zich, als het goed is, niets aan van de meningen en argumenten van anderen. Die volgt gewoon zijn hart en dat laat vanzelf stap voor stap het voor hem beste pad zien. Niet dat argumenten van anderen daar nooit invloed op hebben. Als hij dat wil, laat een gevoelsmens die argumenten rustig binnenkomen, hij laat ze bezinken en voelt dan of het iets betekent voor het pad dat hij bewandelt. Zo ja, dan past hij zijn koers aan, zo nee, dan vervolgt hij het pad dat hij al volgde.
Wat we de laatste tijd merken, is dat een heleboel mensen graag hun gevoel zouden wíllen volgen, maar nauwelijks op hun pad kunnen blijven omdat ze er voortdurend vanaf worden geblazen door argumentenstormen van hun omgeving. Dat horen we tijdens de coachingsgesprekken maar ook van mensen die we spreken op straat of bij de kassa van onze biosupermarkt. Deze mensen proberen tegen die woordenstromen in te gaan omdat ze ergens wel voelen dat ze het niet met alles eens zijn, maar ze vinden er geen woorden voor. Ze kunnen niet zo goed redeneren en argumenteren als sommige anderen en dat leidt vaak tot grote frustratie. Want ook zij willen wel een keer gelijk krijgen in de discussie.
Omdat het goed voelt
Als je je hierin herkent, dan is het nu de ideale tijd om te gaan vertrouwen op je hart en te oefenen met het loslaten van je frustratie op dit gebied. En onthoud dat je nooit, maar dan ook nooit op argumenten hoeft in te gaan. Want hoe zou het zijn als je zou zeggen: Het voelt voor mij goed om het zo te doen, maar dank voor je argumenten, ik ga ze laten bezinken. Of: Voor mij voelt het goed om het zo te doen. Ik ga op dit moment niet naar je argumenten luisteren. Maar laten we afspreken dat ik ernaar vraag als ik er later meer over wil weten.
En in tegenstelling tot de ander die steeds opnieuw zijn gelijk moet halen voor een goed gevoel, kun jij dit zeggen vanuit een veel duurzamer goed gevoel. Omdat je weet dat je hart altijd gelijk heeft!