Echte mannen praten niet?

Maar praten kun je leren en wat zijn echte mannen?

De afgelopen maanden was het regelmatig op de radio te horen: ‘Echte mannen praten niet’, van  Guus Meeuwis. Als je, zoals wij, voortdurend bezig bent mensen te leren om meer en beter met elkaar te praten, krijg je spontaan buikpijn van de boodschap van dit lied. Meeuwis noemt het een ‘bron van zijn frustraties’ dat hij niet kan uiten hoe graag hij zijn geliefde ziet. Hij geeft aan dat hij praten ‘wel geprobeerd heeft. Misschien iets te lang emoties geweerd heeft’ (dat rijmt, want het is een lied, hihi). Maar, constateert hij, ‘echte mannen zijn niet goed in zulke dingen leren.’
Wat een pijnlijke conclusie!
En wat jammer dat hij, schijnbaar, nooit hulp heeft gezocht om er iets aan te doen. Want iedereen kan ‘zulke dingen’ leren. Ook ‘echte mannen’, want wat is dat eigenlijk überhaupt?

Praten over gevoelens en emoties

Wij houden niet van generaliseren en stigmatiseren. Iedereen heeft zowel mannelijke als vrouwelijke eigenschappen en het is de kunst te ontdekken met welke mix jij zelf gezegend bent.
Dat neemt niet weg dat we grofweg (misschien) wel meer mannen dan vrouwen tegenkomen in de relatiecoaching die het moeilijk vinden om te praten over hun gevoelens en emoties. De meesten hebben het inderdaad nooit geleerd. Maar datzelfde geldt voor heel veel vrouwen. En soms hebben we een stel aan tafel dat geen van beiden geleerd heeft uit te spreken wat er in ze om gaat.

Een veilige omgeving

En het meest wonderlijke is (voor onze coachingsklanten dan, wij zijn eraan gewend) dat bij ons aan tafel bepaalde dingen opeens wél worden uitgesproken. Vaak al tijdens het kennismakingsgesprek.

De angst om emoties en gevoelens te delen leeft bij meer mensen dan je denkt

In een omgeving en sfeer waarin beiden zich veilig voelen, hoort de één de ander opeens duidelijk vertellen hoe hij of zij bepaalde dingen ervaart, welke angsten er leven en waarom bepaalde dingen niet eerder zijn uitgesproken.
En niet zelden constateert de ander dan met tranen in de ogen dat hij of zij dit nooit eerder te horen heeft gekregen. Nogmaals toegegeven: het is net iets vaker een man dan een vrouw die praten lastig vindt, maar de angst om emoties en gevoelens te delen, leeft bij meer mensen dan je denkt. 

Wat als?

Want: ‘Wat als ik zeg dat ik hier moeite mee heb? Dan krijgen we weer een discussie en dan is het drie dagen ongezellig in huis.’ Of: ‘Als ik zeg dat ik dit lastig vind, dan ziet hij of zij dat ik eigenlijk helemaal niet zo sterk ben.’ En zo zijn er nog veel meer dingen die we ons in het hoofd kunnen halen en die maken dat we ons inhouden.
En dan hebben we het nog over de gevoelens en emoties waarvan we ons bewust zijn. Soms is er al zo lang geen plek voor emoties in je leven, dat je ze niet eens meer opmerkt. Maar dat betekent niet dat ze er niet zijn. 

"Als het aan hem ligt, gaan we nog jaren zo door"

We krijgen regelmatig te horen dat voor één van de twee (meestal degene die praat) de maat vol is terwijl er voor de ander niets aan de hand lijkt te zijn: ‘Als het aan hem ligt, gaan we nog jaren zo door.’
Toch blijkt in het gesprek dan vaak al snel dat er wel degelijk dingen spelen, maar diep onder de oppervlakte, waar het lekker kan gaan broeien. En dat laatste is misschien nog wel gevaarlijker dan je emoties af en toe ongecontroleerd te uiten. Hoe dan ook, beide vormen zijn uiteindelijk niet gezond voor het welzijn van je relatie. MAAR in beide gevallen is er echt iets aan te doen.
Want praten kun je zeker leren. Ook op een manier die bij jou past. Het hoeft (en moet zelfs) geen aangeleerd trucje te zijn. Maar de eerste vereiste is wel het creëren van een veilige omgeving. En vaak is hulp van derden daarbij een slimme eerste stap.