Boek Leven in balans en gewoon gelukkig zijn Ontdek ons boek: Leven in balans en gewoon gelukkig zijn

Alles in Balans

Relaties: hechten of loslaten?

Ons werk is onze hobby. Dat betekent voor ons onder andere dat we een groot deel van onze vrije tijd besteden aan het lezen van artikelen en boeken over communicatie, zelfontwikkeling, relaties, enzovoort.

Onlangs lazen we de recensie van het boek ‘Laat me niet los’ van Sue Johnson, met als ondertitel: ‘Met oefeningen voor een levenslange monogame relatie’. Een titel die op zijn minst onze nieuwsgierigheid prikkelde...

Sue Johnson wordt een vooraanstaand deskundige genoemd in de relatiewetenschap. Ze ontwikkelde een nieuwe vorm van relatietherapie met de naam ‘Emotionally Focused Therapy’ (EFT). Al eerder schreef ze het boek ‘Houd me vast’, waarop ‘Laat me niet los’ het vervolg is.

Haar filosofie is gebaseerd op de hechtingstheorie. Volgens Johnson is de manier waarop je wel of niet gehecht was aan je ouders, bepalend voor de manier waarop je je hecht aan je partner. Ze onderscheidt drie stijlen, waarvan de zogenaamde veilige hechtingsstijl volgens haar de beste is.

"Hoe meer gehecht je bent aan je partner," zegt ze, "hoe onafhankelijker je kunt zijn, omdat de wereld dan een stuk veiliger voor je is."

Johnson trekt die hechting meteen door naar het seksuele. Om je te beschermen tegen de dreiging van de grote vijand: de ‘egocentrische en door seks geobsedeerde Westerse cultuur en levensstijl’.

Geclaimd wordt dat maar liefst 70 procent van de stellen die EFT volgen bij elkaar blijft.

Wij vielen van de ene verbazing in de andere toen we de recensie lazen en gaan het boek dan ook maar niet aanschaffen...

In onze eigen relatie, maar ook in de relatiecoaching die wij bieden, is er altijd maar één doel, en dat is het geluk van de beide partners. Op de eerste plaats individueel, en pas als blijkt dat samenzijn het geluk vergroot, dan ook binnen de relatie. En dan ook alleen in die volgorde.

Stellen die denken dat wij er alles aan doen om ze te helpen bij elkaar te blijven, helpen wij meteen bij het eerste gesprek uit de droom.

Als het ‘altijd bij elkaar blijven’ je belangrijkste doel is, dan ga je voorbij aan je eigenheid en je eigen geluk. Als je zorgt voor je eigen geluk en steeds opnieuw merkt dat samenzijn daaraan bijdraagt, dan is het in stand houden van de relatie moeiteloos en een logisch gevolg.

Natuurlijk speelt veiligheid een belangrijke rol. Maar een mens wordt, net als een dier, niet grootgebracht om de veiligheid van het nest uiteindelijk te verruilen voor de veiligheid van een nieuwe ‘moeder of vader’.

Die verleiding is groot, vooral als je niet voldoende veiligheid ervaarde toen je opgroeide. Ik herken het bij mezelf. Aan mijn eerste huwelijk ontleende ik een belangrijk gevoel van (valse) veiligheid. Ik was zo gehecht geraakt aan dat idee en aan de relatie, dat ik lang heb ontkend dat het samenzijn mijn geluk in de weg stond.

Bij volwassen worden hoort ook het vinden van de veiligheid in jezelf. En hoe belangrijk hechting de eerste jaren van ons leven ook is, later kan gehechtheid je behoorlijk in de weg gaan zitten. Ten onrechte wordt gehechtheid vaak aangezien voor liefde. Maar pure liefde bestaat niet uit vasthouden maar uit loslaten.

Juist omdat ons geluk niet afhankelijk is van wat de ander zegt of doet, juist omdat we elkaar alle ruimte geven, en juist omdat we ons ook veilig voelen in onszelf, zeggen wij elke dag weer ja tegen onze liefde. En kruipen we elke nacht weer veilig in elkaars armen. Omdat we niet afhankelijk zijn van elkaar en omdat echte liefde geen voorwaarden kent.