Praat je over emoties of inhoud?
Het laatjessysteem laat de verschillen zien

De vorige keer hadden we het over het vooroordeel dat ‘echte’ mannen niet zouden praten.  We kwamen erop uit dat iedereen kan leren praten maar dat je dat wel op je eigen manier moet kunnen doen. En dat betekent dus met respect voor de anders gevoelens en beleving. Maar dan moet je wel elkaars beleving van dingen leren begrijpen. Eén van de dingen die we vaak tegenkomen in de relatiecoaching, is dat de man niet snapt dat de vrouw zich niet bij de kern kan houden omdat ze er altijd een heleboel dingen bij haalt die er volgens hem niks mee te maken hebben. Tegelijkertijd snapt de vrouw niet dat de man het altijd maar bij één ding wil houden terwijl voor haar al die andere dingen er wel degelijk bij horen. 

Andersom kan ook

Ook hier moeten we weer even de kanttekening maken dat dit niet geldt voor alle mannen en alle vrouwen. Hoe jij het gesprek of de discussie aangaat, hangt (onder andere) af van jouw unieke mix van mannelijke en vrouwelijke eigenschappen. Het kan dus ook andersom zijn en dan mag je dit verhaal dus precies andersom lezen.

Laatjessysteem

Het fenomeen dat zich hier voordoet, noemen wij het laatjessysteem. Mannen hebben meestal één laatje tegelijk open. Dat onderwerp ronden ze af, zodat het laatje weer gesloten kan worden voordat er een ander laatje open gaat. Vrouwen daarentegen, hebben de neiging om een heleboel laatjes tegelijkertijd open te zetten. Met het grootste gemak graaien ze in het ene en het andere laatje en gooien ze alles op één hoop.

Emoties

Voor haar heel logisch. Niet dat ze het kan beredeneren, maar de logica erachter is vooral dat alle dingen die ze tevoorschijn tovert voor dezelfde emotie (ofwel hetzelfde rotgevoel) zorgen. En omdat ze geneigd is zich te laten sturen door emoties en ook vaak vanuit die emotie communiceert, volgt uit het één automatisch het ander.

Een oplossing is ver weg als alles door elkaar op één hoop ligt

De partner die zich minder door emoties laat leiden (oké, de man dus maar weer in dit verhaal) snapt daar de ballen van. Hij kijkt vooral naar de inhoud en wil zo snel mogelijk naar een oplossing. En dat is lastig als opeens alles door elkaar op één hoop op de grond ligt.
En de vrouw? Die vraagt vaak niet eens om een oplossing. Kan zelfs geïrriteerd reageren als je met oplossingen komt. Zij wil vooral haar emoties kwijt. Uiten hoe ze zich op dit moment voelt en (onbewust) duidelijk maken dat dit al vaker gebeurd is en dat ze er nú even aandacht voor wil.

Erkenning

Het enige wat ze in feite van de ander wil, is een beetje erkenning. Te horen krijgen dat het rot is dat ze zich zo voelt. Even een arm om zich heen, een schouder om uit te huilen. Of gewoon de simpele vraag: ‘Hè, wat rot, dat had ik niet in de gaten. Wat kunnen we eraan doen? Of: wat heb je nodig?
Het zou natuurlijk wel schelen als de vrouw al eerder beseft dat haar emmertje vol is. Dan zou ze, nog voordat de emoties haar hebben overmand, aan de bel kunnen trekken. Dat communiceert namelijk een stuk gemakkelijker. En dan kun je misschien meteen zeggen: ‘Mag ik even tegen je aan praten? Of:  wil je me even vasthouden? Het zit me namelijk helemaal tot hier.’ Op die manier mag de emotie er zijn en kom je – daarna – makkelijker tot een gezamenlijke aanpak of oplossing.