Hoezo, out of the box denken?

De laatste weken was het één en al Douwe Bob in de media. Als je hem nog niet kende, dan ken je hem nu vast en zeker. In één van de ongetwijfeld ontelbare interviews die hij de afgelopen weken gaf, ging het ook even over het gegeven dat Douwe op zowel jongens als meisjes valt. ‘Als je nooit in de kast bent gaan zitten, hoef je er ook niet uit te komen,’ zegt hij daarover. Een heerlijk ontnuchterende visie op de beleving van seksualiteit.En hoewel de mensen tot wie ik me in mijn leven seksueel aangetrokken voelde, altijd van het mannelijke geslacht zijn geweest, heb ik wel altijd op dezelfde manier naar dit onderwerp gekeken. Toen we dertig jaar geleden tijdens een les op de HBO-J (jeugdwelzijnswerk) een lezing kregen van twee vertegenwoordigers van het COC over het taboe rondom homoseksualiteit, stelde ik de vraag waarom ze eigenlijk de behoefte hadden om er een stempel op te zetten. Om zichzelf homo, lesbisch of bi te noemen: ‘Je valt toch gewoon op mensen,’ was mijn redenering, ‘dat kan de ene keer een jongen zijn en de andere keer een meisje. En het kan ook steeds iemand van hetzelfde geslacht zijn, maar wat maakt dat eigenlijk uit? Liefde is toch liefde?’Maar mijn redenering kwam niet aan. Mijn studiegenoten keken me wazig aan en de COC-vertegenwoordigers voelden zich niet begrepen. 

Hokjes 

Ik vind het moeilijk om in hokjes te denken. Ik heb het gewoonweg nooit gesnapt. Misschien een beetje naïef. Want dat de halve wereld het juist moeilijk vindt om niet in hokjes te denken, ontdekte ik pas toen de uitdrukking ‘out of the box’ denken steeds meer in zwang raakte. Iedereen deed daar heel enthousiast over en ik zag het gewoon niet voor me. Maar toen ik begreep wat voor soort ideeën daar dan zoal uitkwamen, zag ik in dat je niet ‘out of the box’ hoeft te denken als je gewoonweg nooit in die box bent gaan zitten. De uitspraak van Douwe Bob kwam me dus heel bekend voor! Ik zag altijd al mogelijkheden waar anderen ze niet zagen en begreep dan vaak niet waar mensen zich door lieten tegenhouden.

Veiligheid 

Inmiddels weet ik dat een diepgewortelde behoefte aan veiligheid mensen vaak ongewild en onbewust gevangen houdt in systemen en kaders. En gelukkig zijn er steeds meer mensen die daaruit breken en ook steeds meer jongeren die daar gewoon niet in terecht komen. Al zal ook iemand als Douwe Bob, net als iedereen, zijn angsten hebben die hem op een bepaalde manier (nog) belemmeren om zich voldoende vrij te voelen om honderd procent zichzelf te zijn.

Ik hoorde op het nieuws dat de zanger erg teleurgesteld was dat hij ‘slechts’ een elfde plaats behaalde tijdens het songfestival. Wat hij wel bereikt heeft, is dat we zijn liedje nu allemaal  kennen. Of je het een mooi lied vindt, is natuurlijk een kwestie van smaak. Maar de boodschap is, zeker in deze tijd, goed voor ons allemaal: ‘Slow down!’ In een wereld waarin alles nog elke dag meer, sneller en heftiger wordt, is het goed om even een stapje terug te doen. Bijvoorbeeld om eens te kijken in welke patronen en systemen wij onszelf (onbewust en ongewild) nog gevangen houden.