Voel je wel of voel je niet?
Je hebt mensen die vooral voelen en mensen die meer in hun hoofd zitten. De voelers en de denkers, zeg maar. Uiteraard is het nooit zo zwart-wit en dat wordt weer eens bewezen door het fenomeen dat we de laatste tijd steeds vaker tegenkomen. Er zijn namelijk een heleboel mensen die niet weten dat ze voelen of simpelweg denken dat ze niet voelen…
Voelen doet in feite iedereen. Maar of je je bewust bent van je gevoel, is een ander verhaal. En hoe meer je geneigd bent vanuit je hoofd te leven en te handelen, hoe meer je wellicht ook in staat zult zijn eventuele gevoelens te negeren. En als je dat maar lang genoeg doet, dan kan het goed zijn dat je denkt dat die gevoelens er niet zijn bij jou.
Veilig
Voelers en denkers kunnen elkaar vaak moeilijk begrijpen. Althans, de voeler kan de denker vaak wel volgen, maar het denken is niet zijn veilige plek. De voeler voelt zich juist veilig bij het voelen en wordt bij zichzelf vandaan gehaald door teveel mee te gaan in het denken van de ander.
De denker daarentegen probeert uit alle macht de voeler te begrijpen (want dat is wat een denker graag wil: alles kunnen begrijpen). Maar de logica ontbreekt als hij zich probeert te verplaatsen in de voeler. Terwijl logica nou juist de veiligheid biedt die de denker nodig denkt te hebben.
Sommige mensen vinden het heerlijk om niet te voelen
Sommige mensen vinden het heerlijk om niet te voelen. Dat scheelt een hoop gedoe. Je gaat gewoon op je doel af en voor eventuele hindernissen zoek je een oplossing. Zo hoef je geen energie te besteden aan gevoelens die het zicht op je doel vertroebelen…
Er zijn ook mensen die wel beseffen dat gevoel belangrijk is en openlijk jaloers zijn op iemand die precies weet te vertellen wat hij voelt of wat er in hem omgaat.
Maar het overgrote deel van de niet-voelers is zich er eigenlijk niet of nauwelijks bewust van dat ze in feite iets wezenlijks missen.
Gedoe
Voor een denker lijkt het een heel gedoe als je bij alles een gevoel hebt en dat ook wilt benoemen. Maar voelers weten hoe belangrijk het is om je voortdurend bewust te zijn van wat zich afspeelt in je binnenwereld. Je voelt je de ene keer top en de andere keer verschrikkelijk (met een heleboel variaties daartussen). En door de gevoelens en emoties te erkennen en toe te laten, kan de boel blijven stromen en ontstaat steeds opnieuw een natuurlijke balans.
Als je nooit hebt geleerd je gevoelens en emoties te hanteren en je iemand bent geworden die denkt dat hij niet voelt, is de kans groot dat je hier een keer tegenaan loopt. Veel mensen gaan pas leren voelen nadat ze met hun neus op de feiten zijn gedrukt door bijvoorbeeld een burn-out.
Positief denken
Jammer genoeg is het benoemen van je gevoelens in onze maatschappij nog steeds geen vanzelfsprekendheid. Met als gevolg dat voelers zich vaak inhouden en zich verschuilen achter mooie verhalen of krampachtig positief denken.
Met als gevolg dat voelers zich vaak inhouden en zich verschuilen achter krampachtig positief denken
Omdat ze er vanuit gaan dat niemand op hun gevoelens zit te wachten. En positief denken heet niet voor niets DENKEN. Het zit in je hoofd en je hoofd maakt nu eenmaal niet zelf de connectie met je hart en je gevoel. Maar voelen is voor veel mensen eng. Zo blijven we in feite met zijn allen om de hete brij heen draaien.
De kans dat je je staande houdt in deze roerige samenleving is een stuk groter als je leert je emoties en gevoelens te omarmen. Omdat ze een wegwijzer zijn voor meer balans. Dat begint met je bewust te worden van het feit dat die gevoelens er wel degelijk zijn. Zoals Eckhart Tolle het zegt in zijn boeken: maak er een gewoonte van om je op verschillende momenten van de dag af te vragen wat er in je omgaat.